«Μόνο όταν είμαστε αρκετά γενναίοι για να εξερευνήσουμε το σκοτάδι, θα ανακαλύψουμε την άπειρη δύναμη του φωτός μας.» ~Brené Brown

Μερικά βήματα για να ξεπεράσετε τις σωματικές ανασφάλειες:

Βήμα 1: Ονομάστε αυτό που σας κάνει να ντρέπεστε.

Ονομάζοντας τη ντροπή σας ρίχνετε φως σε κάτι που αισθάνεστε ότι είναι σκοτεινό. Και κάτι για το οποίο ντρέπεστε. Για παράδειγμα: «Αισθάνομαι ντροπή επειδή τα πόδια μου είναι μεγαλύτερα από ενός άντρα, και πολιτισμικά, αισθάνομαι ότι θα έπρεπε να είναι το αντίθετο. Έχω συνηθίσει να βλέπω εικόνες όπου η γυναίκα είναι μικρότερη από τον άνδρα.» 

Ονομάζοντας αυτό που σας κάνει να νιώθετε ντροπή, όχι μόνο ανυψώνετε ένα εμπόδιο για να αφήσετε το φως να εισέλθει, αλλά επιτρέπετε στον εαυτό σας να ξεκαθαρίσει πραγματικά ποια είναι τα αισθήματα ντροπής που νιώθετε και από πού προέρχονται.

Όταν ενοχλείστε για το σωματικό σας μέγεθος, δώστε όνομα στη ντροπή σας. Γράψτε το σε ένα ημερολόγιο ή αν χρειάζεστε περισσότερο χρόνο, δώστε στον εαυτό σας το χρόνο να αφομοιώσει την εμπειρία και να επανέλθει σε αυτήν. Αναγνωρίζοντας ότι θέλετε να ονομάσετε αυτό που σας κάνει να ντρέπεστε, αυτό θα γίνει όταν θα είστε έτοιμοι.

Βήμα 2: Παρατηρήστε (αντί να κρίνετε) την εμπειρία σας.

Κάντε ένα διάλειμμα και σταματήστε να κρίνετε τον εαυτό σας (ή το σώμα σας). Επιτρέψτε στον εαυτό σας να αποκτήσει την απαραίτητη περιέργεια σχετικά με την εμπειρία και παρατηρήστε τι συνέβη. Μια χρήσιμη τακτική για να το κάνετε αυτό είναι να προσποιηθείτε ότι ήσασταν μια μύγα στον τοίχο, που παρακολουθούσε την εμπειρία σας.

Τι θα έλεγε αυτή η μύγα ότι συνέβη στη δική σας εμπειρία;

Αυτό σας επιτρέπει να σταματήσετε να κατηγορείτε τον εαυτό σας και να ξεφύγετε από το μυαλό σας. Για παράδειγμα, μια επικριτική εμπειρία θα ήταν: «Συμπεριφέρθηκα σαν τρίχρονο παιδί και έγινα εξαιρετικά αμήχανη και περίεργη και άρχισα να λέω στο αγόρι μου πόσο μεγαλύτερα είναι τα πόδια μου από τα δικά του. Είμαι αποτυχημένη και τόσο υπερβολικά δραματική.»

Η δική μου παρατηρητική εμπειρία θα ήταν η εξής: «Ένιωθα ανασφάλεια και αυτό προκλήθηκε όταν συνειδητοποίησα ότι τα πόδια μου ήταν μεγαλύτερα από τα πόδια του φίλου μου.»

Βλέπετε τη διαφορά;

Με το να παρατηρείτε την εμπειρία, απομακρύνετε τον εαυτό σας από την εμπειρία. Επιτρέπετε στον εαυτό σας να έχει μια διαφορετική οπτική. Και είναι σε αυτό το πεδίο που μπορείτε πραγματικά να προχωρήσετε μέσα από κάτι και να μάθετε από αυτό, αντί να μείνετε κολλημένοι σε αυτό.

Βήμα 3: Κάντε δική σας την εμπειρία.

Όταν είμαστε σε θέση να κατέχουμε τις εμπειρίες μας, τότε επανερχόμαστε στη δυναμική μας. Και συνειδητοποιούμε ότι έχουμε περισσότερη δύναμη από ό,τι νομίζουμε. Γιατί εμείς δημιουργούμε μέρος της εμπειρίας, ειδικά την αντίδρασή μας.

Μπορείτε να επιλέξετε να αισθάνεστε άσχημα για το σώμα σας. Ή μπορείτε να επιλέξετε να είστε ευγνώμονες για αυτά που σας επιτρέπει το σώμα σας να κάνετε. 

Είτε είχατε μια «άσχημη διατροφικά ημέρα», είτε σας αποκάλεσαν με ένα κακό χαρακτηρισμό, είτε νιώθετε ανασφάλεια μετά την περιήγηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποδεχτείτε τα συναισθήματά σας. Γιατί μόλις κατονομάσετε το αίσθημα της ντροπής σας και κοιτάξετε την εμπειρία σας αντικειμενικά, θα συνειδητοποιήσετε ότι είστε ο δημιουργός της δικής σας πραγματικότητας και ότι κάπου εκεί μέσα υπάρχει κάτι περισσότερο για να μάθετε για τον εαυτό σας.

Ίσως χρειαζόταν να μάθετε ότι σε σύγκριση με έναν άνδρα, ένα μεγαλύτερο σωματικό μέγεθος δεν σημαίνει ότι είστε λιγότερο γυναίκα. Και ότι υπήρχε ακόμα ένα κομμάτι σας που ζούσε με βάση αυτό που η κοινωνία λέει ότι είναι φυσιολογικό (δηλαδή ότι ο άνδρας πρέπει να είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος από τη γυναίκα).

Δεν υπάρχει φυσιολογικό. Αυτή είναι η ίδια σκέψη που μας κάνει να νιώθουμε ότι πρέπει να συρρικνωθούμε για να αξίζουμε. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι αλήθεια. Το μέγεθός μας δεν ισοδυναμεί με την αξία μας.

Δεν πρόκειται να συρρικνωθούμε στην ευτυχία. Πρόκειται για τη φροντίδα του εαυτού μας προς την υγεία και την ευτυχία.

Αυτό μπορεί να γίνει όταν αρχίσετε να κατέχετε τις εμπειρίες σας και τη συμμετοχή σας σε αυτές.