Τα άτομα με χρόνια πάθηση συνηθίζουν να έχουν μια σχέση αγάπης/μίσους με το σώμα τους. Μπορεί να είναι εύκολο να κατηγορήσεις το σώμα σου ότι σε κρατάει πίσω, να νιώθεις ότι σε απογοητεύει. Μπορείς να υποτιμήσεις τον εαυτό σου για το πώς φαίνεσαι ή το πως νιώθεις στο σώμα σου. Ωστόσο, ενώ αυτά τα συναισθήματα είναι έγκυρα και πιθανότατα βάσιμα, είναι καλό να επαναπροσδιορίσεις τις σκέψεις σου με ευγνωμοσύνη και να θυμάσαι ότι το σώμα σου, σε έχει κουβαλήσει μέχρι αυτό το σημείο της ζωής σου.

Είναι πολύ σημαντικό να προσέχουμε το σώμα μας καθώς αυτό εσωτερικά κρατάει τα συναισθήματα, τις αισθήσεις και τα τραύματά μας, ακόμη κι όταν δεν τα έχουμε κατ’ ανάγκη επεξεργαστεί σε γνωσιακό επίπεδο. Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι όλα αυτά τα πράγματα μπορεί να εκδηλωθούν με διαφορετικά σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, ναυτία, πόνο στο στομάχι, γενικό πόνο, σφιγμένους μύες κ.λπ. Μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε εάν κάποιο από τα συμπτώματα μας είναι φυσιολογικό ή προέρχεται από συσσώρευση ψυχολογικής υπερέντασης.

Ένα ξεκάθαρο παράδειγμα αυτού είναι το άγχος. Συχνά, το έναυσμα για το άγχος είναι περιστασιακό, οδηγώντας σε μια ψυχολογική αντίδραση, ωστόσο μέσα στο σώμα μας απελευθερώνονται ορμόνες για να μας βοηθήσουν να αντιδράσουμε σε αυτό τον στρεσογόνο παράγοντα. Με την πάροδο του χρόνου, εάν το σώμα εξακολουθεί να είναι υπό πίεση, η απελευθέρωση αυτών των ορμονών μπορεί να οδηγήσει σε υπερένταση, ψυχολογικά και συμπεριφορικά προβλήματα, καθώς και σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, κόπωση, μυϊκή ένταση και ευερεθιστότητα.

Είναι πραγματικά ευεργετικό να μεταχειριζόμαστε σωστά και με συνέπεια το σώμα μας. Μπορούμε να καταναλώνουμε ποικιλία τροφίμων με θρεπτική διατροφική αξία, να προσπαθούμε να ασκούμαστε όσο πιο συχνά μπορούμε, να ακολουθούμε μια τακτική ρουτίνα ύπνου για επαρκή ξεκούραση. Ωστόσο, καθημερινά, μπορεί να είναι χρήσιμο να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να επανασυνδέουμε την ψυχολογική και πνευματική μας κατάσταση για να αξιολογήσουμε πώς τα πάμε συνολικά.

Δοκιμάστε το μόνοι σας: Τεχνική αναγνώρισης σώματος

Παρακάτω θα σας μιλήσω για μια τεχνική αναγνώρισης του σώματος που σας επιτρέπει να χαλαρώσετε και να αποκτήσετε μια αίσθηση ως προς το πού είναι φυλαγμένες οι αισθήσεις, τα συναισθήματα και τα τραύματα.

• Ξεκινήστε βρίσκοντας έναν ήσυχο και ασφαλή χώρο στον οποίο μπορείτε να αισθάνεστε άνετα. Τακτοποιηθείτε σε μια χαλαρή θέση, καθιστοί ή ξαπλωμένοι και κλείστε τα μάτια σας.
• Επιτρέψτε στο μυαλό σας να ησυχάσει όσο το δυνατόν περισσότερο και σταθεροποιήστε την αναπνοή σας σε έναν αργό ρυθμό. Για να το κάνετε αυτό, μπορεί να είναι χρήσιμο να μετρήσετε την αναπνοή σας για να επιβραδύνετε τόσο το μυαλό, όσο και την αναπνοή σας (εισπνοή για 4 sec, κρατήστε για 4 sec, εκπνοή για 4 sec και επαναλάβετε μερικές φορές).
• Τώρα που είστε έτοιμοι, αφιερώστε χρόνο για να εστιάσετε το μυαλό σας στα δάχτυλα των ποδιών σας και καθώς εστιάζετε στα δάχτυλα των ποδιών σας, παρατηρήστε τυχόν ένταση, πόνο ή άλλες αισθήσεις. Ταυτόχρονα, αφήστε τον εαυτό σας να παρατηρήσει τυχόν συναισθήματα που προκύπτουν με τις σωματικές αισθήσεις που μπορεί να έχετε βιώσει.
• Τώρα, τεντώστε αργά και χαλαρώστε τα δάχτυλα των ποδιών σας για να ελευθερώσετε την εστίασή σας και μετακινηθείτε προς τα πέλματα των ποδιών σας για να επαναλάβετε τη διαδικασία. Εστιάστε προς τα άνω άκρα σε κάθε τμήμα του σώματός σας κάνοντας το ίδιο όπως προηγουμένως, αφιερώστε χρόνο για να παρατηρήσετε πώς αισθάνεται κάθε μέρος και τα συναισθήματα που μπορεί να αντιστοιχούν.
• Μόλις έχετε καλύψει ολόκληρο σας το σώμα, δώστε στον εαυτό σας λίγο επιπλέον χρόνο για να σκεφτείτε και να σημειώσετε όλα όσα προσέξατε και να αφήσετε το μυαλό σας να περιπλανηθεί. Όταν νιώσετε έτοιμοι, ξεκινήστε να κινείτε τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών σας, τα πόδια και τα χέρια σας και μετά το υπόλοιπο σώμα σας για να συνεχίσετε με την υπόλοιπη ημέρα σας.

Αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι πραγματικά έντονη και θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να την ολοκληρώσετε όταν ξεκινήσετε για πρώτη φορά. Αν αρχίσετε να χάνετε την εστίασή σας εν μέρει κατά τη διάρκεια της άσκησης, προσπαθήστε να μην κατακρίνετε τον εαυτό σας, αλλά αντ’ αυτού πάρτε μερικές πιο αργές, βαθιές αναπνοές και επαναφέρετε τον εαυτό σας στο σώμα σας.

Με αυτή την άσκηση, θα μπορέσετε να συνδεθείτε με μέρη του σώματός σας που πιθανόν να κρατούν ορισμένα συναισθήματα και μπορεί να εκπλαγείτε με το πώς θα αισθάνεστε ενώ πηγαίνετε από άκρο σε άκρο. Ως αποτέλεσμα, μπορείτε στη συνέχεια να εξετάσετε τρόπους επεξεργασίας και διαχείρισης αυτών των συμπτωμάτων και συναισθημάτων μέσω μιας θεραπείας ή εναλλακτικών τρόπων αντιμετώπισης που ήδη θα κατέχετε!

Έλενα Αριστοδήμου, Κλινική Ψυχολόγος